Almost home

Deze beelden zijn onderdeel van een grotere serie | These images are part of a larger series.

Project statement

Het is donker en het enige wat je ziet zijn rijen met lichten. Als kleine tekenen van leven, van stedelijk gebied. Bakens waar je je op kunt richten als je de nacht doorkruist op weg naar huis. Deze schijnsels in het donker zijn de reflectie van hoe dicht we daar, anders dan in een landelijke omgeving, op elkaar wonen. Het zijn reflecties van een veelvoud aan bestemmingen.

Van veraf zien deze galerijflats er nog uit als een overzichtelijk stelsel van licht. Maar kom je dichterbij dan blijkt elk van die gebouwen te bestaan uit een complexere veelheid aan verlichting.

In principe zijn die lichtjes eenvormig en inwisselbaar: het zijn immers allemaal dezelfde tl-balkjes die voor de deur hangen. Maar afhankelijk van de kijkhoek en de ‘ruis’ van bijvoorbeeld een boom voor het gebouw in het perspectief, blijken ze toch iets eigens te hebben; een unieke signatuur, waardoor we binnen een standaard woonomgeving toch ons eigen baken kunnen vinden.

–––

It is dark and the only thing that is visible are rows of lights, like small signs of life in an urban area. Beacons you can focus on at night when travelling home. These lights reflect how close we are to each other’s home(s) unlike in the rural environment. The reflections represent the multitude of our destinations.

As seen from afar these structures of flats seem to be orderly light installations. But when one ventures closer it becomes apparent that the buildings hold a complexity of lighting systems.

In theory the lights are interchangeable and uniform. They are, after all, similar fluorescent lights hanging above the front doors. Depending on your point of view (angle) and other elements, such as a tree in front of a building as part of the image, the lights seem to have an identity, their own signature, which gives us our own beacon in a standard living environment.

 

Copyrighted Image